Gazimağusa Türk Maarif Koleji’nin (GTMK) değerli öğretmenlerinden Hatice Kılgöz Şah, 6 Şubat 2023 tarihinde yaşanan deprem felaketinde hayatını kaybeden öğrencilerinden Şampiyon Meleklerimizden Fahri Akar’a dair sosyal medya hesabından yaptığı duygusal paylaşımıyla yürekleri dağladı. Hatice hocanın, öğrencisiyle yaşadığı son diyaloğu aktardığı satırlar, depremde yitirilen canların geride bıraktığı derin acıyı bir kez daha gözler önüne serdi.
İşte Hatice Kılgöz Şah’ın paylaşımı:
“Müdür odasının basamaklarının orda karşılaştık, ben yukarı çıkıyordum o aşağıya iniyordu…
‘Gülümsedik birbirimize, selamlaştık..
yüzümüzdeki gülümsememizin anlamını dahi bilirdik, anlardık birbirimizi, dile kolay 6. Sınıftan 12. Sınıfa birlikteydik. Üzüntüsünü, sevincini, heyecanını da paylaşmışlığı var benimle. Gene telaşlı, heyecanlıydı…
O anki yüz ifademden Hangi konudan bahsedeceğimi çok iyi biliyordu. O da müzip gülümsemesiyle duruyordu karşımda…Çünkü önceden söylemişliğim vardı; ‘Fahri napacayık bu kadar okul eksiğini? Yani artık gitme’ dedim… ‘çok fazla kendinden verdin… okulun nolacak? Kusura bakma ama seni de düşünmeliyim. Öğretmen koleji bizi bekler! Hade artık yeter!’ Dedim.
Daha birkaç birşey daha…
‘Yaaaa Hocaaaammm… Bilirim ama siz de beni bilirsiniz, değil? Hallederim ben, korkmayın. Söz Bu da SON!’ Dedi.
Duraksadım, dediği doğruydu. Herşeyi aynı anda yapar, hepsini da başarırdı.
Söyleyecek sözüm yoktu bu yüzden. Ama birşey dürttü gene söyledim;
‘Gitme!’.
Gülümsedi… ‘Sondur son, Söz!’
Sarıldık.. Sırtında çantacığı ana girişten idarenin ordan yürüdü, çıktı dışarı. Arkasından baktım. Baktım.
———- 🤍
Çocuklarımız enkaz altından çıkıp teşhisi edildiğinde neredeyse aileleri ile eş zamanlı öğreniyordum…
Sonra sosyal medyadan herkes öğreniyordu kayıplarımızı…
Günlerce evimdeki küçük çalışma odasından çıkmadım, elimde telefonumla…
Çocuklarım salonda babalarıylaydı.
Uzak durdum, ağlamaktan şiş gözlerimi saklayarak.
Fahrinin ölüm haberini aldığımda, odanın kapısı açıktı, yere yığıldım…
Hıçkıra hıçkıra ağlarken eşim tuttu kaldırdı beni…
O gün; 7 yıl boyunca küçücük bir çocuktan genç bir adamcıya dönüşümüne şahit olduğum bir evladı kaybettim…
Aşağıdaki paylaştığım fotoğrafı da o lanet felaketten sonra okula başladığımızda tesadüfen karşıma çıktı bir masada buldum.
(23 Şubat 2023)
Bir takımı ‘seçmelerde çalışarak, öğrencileri seçip oluşturacak’ kadar hakimdi voleybola. sahada maçtayken saha kenarından taktik verip maçta antrenörlük yapardı Çocuklarımızın Fahri abisi.
Ama 12. Sınıf bir öğrencinin resmi olarak ‘antrenör’ sıfatı olamazdı tabi. Yardımcı öğrencimiz diye anıldı çoğu yerde, ama resmi kayıtlarda ‘malzemeci’ diye yazılmış. Ben de o gün öğrendim bunu tabi.
Öyle miydi ?
HAYIR.
Antrenörden daha antrenör, öğretmenden daha öğretmendi.
Öyle ki yaşasaydı, yapamayacağı, başaramayacağı hiçbir şey yoktu.
EMİNİM…
Huzurla yat evlat…
Parlamaya devam et…
Yanındaki çocuklarımıza da iyi bak Fahri Abi 🥹
Seni sonsuz özlüyor ve sizi anmadan bir gün dahi geçirmiyoruz…
🤍🤍🤍
#isiasortakdavamız”