İrsen Küçüğü Anarken…
Dün İrsen Küçüğün Dostları olarak onu anmak için kabri başında toplandık….
İçimizdeki İrlandalıların ilgi duymadığı bu anma töreninde Başbakanımız ve Cumhurbaşkanımız birer konuşma yaptı…
Yapılan konuşmalarla İrsen Küçük ve yaptıkları Erenköy dahil, hangi görevleri üstlendiği ve bu gün hala daha tamamlanan projelerin temellerinin onun tarafından atıldığı ülkeye yaptığı katkıları, dürüstlüğü anlatılmakla bitmedi….
Onun bu Ülkeye yaptıkları hep konuşuldu amma bizim ona yaptıklarımız ne hikmetse hiç konuşulmadı…
Malum ya dengeler, nasıl bir denge ise…
O gündür bu gündür dengemizi bulamadık, amma her zaman her konuda dengeleri yakalamaya çalışıyoruz…
Rahmetliğin Görevi bırakacağı gün Parti Meclisine vasiyet ettiğini bile yerine getirmedik
Şöyle demişti rahmetlik…
Birazdan milletvekillerinin aralarında seçecekleri bir arkadaşa görevi devredeceğim…
Sizden sadece bir isteğim vardır…
Tarihe not düşülmesi adına bir Genel Başkanın, Başbakanın nasıl sandıkta bırakıldığının araştırılıp kayıt altın alınması sizden tek isteğimdir…
Peki biz yaptık mı… Yapmadık…
Neden….
Çünkü onların kim olduklarını ve nasıl yaptıklarını hepimiz biliyoruz…
Peki Gereğini yaptık mı… Onu da yapmadık…
Bunu yapanlar, bu gün dahi yaptıklarından en küçük bir pişmanlık, vijdan azabı duydukları görüldü mü…
Bunların Altı yıldır yapılan bu anma günlerine katılmamalarından belli değil mi zaten…
O ölmedi onu biz öldürdük derken işte tam da bunu anlatmaya çalışıyordum…
Kahramanlar şehit olur gider, korkaklar kalır ve tarih yazar… Tarihi de kendine göre yazar…
Dedikleri de tam da bu olmalıdır…
İrsen Abimi bütün kalbimle rahmetle anarken, Eşine, kızına ve torunlarına sabırlar dilerim…
